Hið steikta líf atvinnuleysingjans

Saturday, 30 September, 2006

Hið steikta líf atvinnuleysingjans

Ok þá gott fólk. Ég er komin á það stig í lífinu sem mér var búið að kvíða í mörg ár. Búin (í bili) að mennta mig og hvað fucking svo????????????????

Núna eins og er, er allt í einhverri upplausn. Eftir að ég kom heim þá er ég bara búin að vera að einbeita mér að því að finna mér vinnu. En til þess þá þarf ég ferilskrá, þannig að ég tók mig til að þýða gamla CV-ið mitt (Curriculum Vitae= ferilskrá) úr ensku yfir í íslensku, sem by the way er aðeins meira mál en ég hélt að væri. Ok ekkert mál að breyta námsferlinum, en starfsferillinn og allt hitt er aðeins meira mál því sum orð sem eru notuð í ensku yfir það sem við erum að gera eru ekki til í íslensku eða hljóma bara fáranlega, plús að reyna að hafa hana eins og ég vil, uppsetning, leturstærð, setningstaðsetning og blaaaaaaaaaa.

Ég ætlaði að byrja að labba bæinn með CV-ið í síðustu viku, en svo er það búið að taka svo langan tíma að fullkomna fjandans skjalið. Einnig þá er ég ekki alveg búin að vera tilbúin til að fara og tala við fólk í leit að fullorðinsvinnu. Þannig að vikan er búin að fara í að vinna að CV-inu, taka til heima (enda er Eisi minn búinn að vera einn heima í ár og þó að hann sé búinn að vera voða duglegur að halda öllu hreinu og allt það, þá eru skáparnir og allt draslið ekki á þeim stað sem ég skildi við og þar sem ég vil hafa það 🙂 Þannig að ég er bara heima í tiltektum. Reyna að hitta sem flesta sem ég get og bara að slappa af. Mig langar svo bara til að SLAPPA af. Síðustu 4 ár hef ég alltaf þurft að hugsa um hitt og þetta skólaverkefni sem ég þarf að skila og þetta og þetta margar blaðsíður sem ég þarf að lesa. En núna í stað þess að slappa af þá hangir atvinnuleysið yfir mér. Þannig að jafnvel ef ég er heima að slappa af þá er ég með samviskubit, kannski er þetta bara eitthvað sem kemst upp í vana, að vera með samviskubit yfir hinu og þessu sem maður á að vera að gera en er ekki að gera akkúrat í DAG.

Þannig að já ég viðurkenni, ég er búin að vera slórast í óhreina þvottinum og tiltektinni og öðru síðust viku af því að ég held að ég sé búin að draga það á langinn að þurfa að horfast í augu við raunveruleikann. En jú í dag, CV-ið er tilbúið, ég er búin að komast að því hvaða fólk að tala við og hvað ekki (tekur smá tíma þegar mamma er í útlöndum, og yfirmaður pabba endalaust upptekin), en núna er allt komið á hreint og ég þarf að fara núna á mánudag og leita mér að vinnu, hef engar afsakanir eftir síðustu viku til að draga þetta lengur. Jamm haldið í ykkur andanum og haldið fyrir nefið því ég er tilbúin til að stökkva ofaní djúpu laugina.

En já, hvað er ég annars búin að vera að gera. Hmmm, ég er búin að hitta nokkra vini míni hér og þar um bæinn, á þó enn eftir að hitta alveg slatta meir (get ekki beðið). Búin að hanga með Eisa mínum og kisunum, fara í afmæli, keyra nýja tryllitækið okkar hann Ófeig (stoltið hans Eisa, nýji bíllinn okkar, Willis ´80 árgerð sem Eisi er búin að eyða að ég held hálfu ári í að gera upp, GEGGJAÐUR). Svo er ég að sjálfsögðu búin að horfa á fullt af sjónvarpsþáttum sem við höfðum downloadað og enn ekki horft á, farið út að borða með pabba mínum og Eisa og jamm, annað dúll.

Hvað er á döfinni. Finna vinnu, fara á atvinnuleysisbætur þangað til að ég finn vinnu. Undirbúa Eisa minn undir starfsmannapartý núna á laugardag þar sem þemað er rock star supernova, og ég þarf að hjálpa Eisa að verða úper rokkaður :), fara í 30 ára afmæli hjá Krissa manninum hennar Unu vinkonu. Svo var mér boðið í TIPPS partý með Kofanum, staffið ætlar að eyða tippssjóðnum í smá djamm, og þar sem að ég er á landinu og á alveg slatta í þessum sjóð þá var mér boðið að koma með, þannig að djamm hjá minni á sunnudag :). Hmm, svo þarf ég líka að fara að vinna enn eina ferðina í mastersritgerðinni minni því ég ætla að senda hana inn í Journal of Forensic Sciences sem vísindagrein, þarf því að stytta hana og gera hana nógu góða fyrir the scientific community, með hjálp kennarans míns fyrrverandi.  Og já svo margt margt annað, sem ég mun segja frá þegar kemur að því 🙂

Þannig að svona er mitt líf núna.

Bið að heilsa, heyrumst 

Permalink